دكوراسيون داخلي

معماري پايدار يكي از تحولات بسيار مهم در حوزه معماري است كه هدف آن طراحي بنا بر مبناي اصول پايداري و صرفه جويي در مصرف انرژي مي باشد. پايداري و توسعه پايدار به منظور كاهش آلودگي هاي زيست محيطي و بهينه سازي مصرف انرژي مورد توجه طراحان و معماران قرار گرفته است و در واقع واكنشي به بحران هاي پيش آمده در دنياي صنعتي و مدرن امروز به شمار مي آيد.آشنايي با اين معماري مي تواند نكته مثبتي براي استخدام شدن شما باشد. در عصر حاضر ايجاد پايداري و توسعه آن با توجه به مشكلات عصر صنعت امري بسيار ضروري در معماري است و بايد توجه ويژه بدان معطوف گردد. اين نوع معماري آسيب هاي ناشي از طراحي ساختمان بر منابع انرژي و محيط زيست را كاهش مي دهد، بنابراين ساختماني كه با طراحي پايدار ساخته مي شود كمترين ناسازگاري را با محيط زيست دارد. معماري پايدار كه طراحي سبز نيز ناميده مي شود برخلاف الگوهاي رايج ساخت و ساز عمل مي كند و بر طبق طراحي اكولوژي و منطبق با طبيعت استوار است. طراحي سبز در واقع مثلثي است كه در آن انرژي، اكولوژي و اقليم سه راس آن را تشكيل مي دهند. اهداف كلي معماري پايدار به شرح زير مي باشد:

• توجه به زندگي انسان و بهبود وضعيت فيزيكي و رواني آن
• استفاده از مصالحي كه توليد، مصرف و يا تخريب آنها با محيط سازگار باشد
• تطبيق و هماهنگي با محيط زيست
• مصرف محدود سوخت هاي فسيلي
• استفاده از انرژي هاي طبيعي مانند نور خورشيد
• حدالقل آسيب به محيط پيرامون
• كاهش ميزان توليد گاز دي اكسيد كربن
• احترام به طبيعت و به كارگيري پتانسيل هاي موجود در آن
• استفاده مجدد از مصالح ساختماني و مواد بازيافتي
• كاهش توليد نخاله هاي ساختماني
• بالا بردن عمر مفيد ساختمان
• جلوگيري از به كار بردن مصالح ساختماني ناسازگار با طبيعت

در طراحي پايدار، بنا با محيط پيرامون خود و شرايط اقليمي سازگار است و با آن ارتباط برقرار مي كند. اين طراحي نيازهاي كنوني بشر را به نحوي تامين مي كند كه نسل هاي آينده نيز بتوانند از منابع انرژي استفاده نمايند. انعطاف پذيري بالا، مصرف حدالقل انرژي و راندمان بالا در استفاده از منابع انرژي جزء نكات ضروري در اين معماري هستند. از اين رو استفاده از منابع محدود موجود در طبيعت كاهش مي يابد و آلاينده هاي زيست محيطي به منظور جلوگيري از اختلال در چرخه طبيعت مديريت مي شوند. يك معمار مي تواند با كاربرد محتاطانه منابع انرژي ميزان استفاده از آنها را در ساخت بنا كاهش دهد. رعايت اين نكات مي تواند به شما در استخدام شدن كمك كند. در معماري سبز، ساختمان با استفاده از مصالح بومي و قابل بازيافت ساخته مي شود. مصالح مورد نياز در اين معماري بايد از دوام و مقاومت لازم برخوردار بوده و نه تنها آماده سازي آنها با كمترين ميزان انرژي صورت گيرد، بلكه ميزان مواد شيميايي در آنها بسيار اندك باشد.مهم ترين اصل در طراحي پايدار انتخاب مصالح و عملكرد آنهاست. يك ساختمان بايد حدود ۸۰ درصد از خودكفايي لازم در جهت تامين انرژي مورد نياز برخوردار باشد.

توسعه پايدار نيازهاي اساسي انسان را تامين مي كند و سطح زندگي آن را ارتقاء مي بخشد. در حال حاضر به دليل تغييراتي كه انسان ها در محيط زندگي خود پديد آورده اند، بحراني به وجود آمده كه ادامه زندگي سالم را بايد متكي به تجديدنظر در روش ساخت و ساز دانست. پايداري به معناي تداوم زندگي در آينده است و به پايداري اقتصادي، اجتماعي و زيست محيطي اشاره دارد. اين مفهوم بر سه اصل صرفه جويي در كاربرد منابع، طراحي انساني و طراحي هماهنگ با چرخه حيات استوار است. در دنياي امروز معماران به دنبال راهكارهاي سودمند در جهت فراهم نمودن يك زندگي مطلوب براي انسان هستند. نقاط قوت و ضعف يك بنا تاثير مستقيم بر محيط زيست دارد، بنابراين معماران وظيفه اي حساس براي تدام زندگي بشر و حفظ محيط زيست بر عهده دارند. معماران نظم هارمونيكي كه بين عناصر طبيعت وجود دارد را الگوي طراحي خود قرار مي دهند و معماري پايدار كه معماري اكولوژيكي، معماري زيست محيطي و معماري سبز نام دارد را اجرا مي كنند.

هدف اصلي طراحي سبز ايجاد شرايطي براي ساختمان است كه بتوان با استفاده از مصالح بازيافت شده، استفاده از مواد طبيعي و معدني را به حدالقل رساند. در نتيجه نوعي تعادل در چرخه طبيعت ايجاد مي شود و منابع طبيعي براي نسل هاي آينده از بين نخواهند رفت. تغيير و تحول در طراحي و ساخت بنا با توجه به نياز جامعه صورت مي گيرد، بنابراين اگر رابطه فناوري هاي نوين و اهداف پايداري مورد آموزش قرار گيرند، مشكلات زيست محيطي كاهش مي يابند و نوآوري و تكنولوژي هاي جديد در خدمت پايداري قرار خواهند گرفت.طبق همين نياز شركت هاي بزرگ براي استخدام كردن افراد مورد نياز خود اين فاكتور را مورد توجه قرار مي دهند.

پروژه در صنعت ساختمان همانند توليد در ديگر صنايع است كه هر روند توليدي با تلاش، برنامه ريزي، كنترل كيفيت و منابع انساني كارآمد به محصول قابل قبول و با كيفيتي تبديل مي گردد ولي در صنعت ساختمان قسمت هاي زيادي از پروژه قابل رويت و بررسي فني توسط خريداران نيست و فقط در فاز بهره برداري و استفاده است كه عيار ساخت پروژه ساختماني مشخص مي شود.

پروژه در صنعت ساختمان مجموع فعاليت هاي كارفرمايان، مهندسين مشاور و پيمانكاران اصلي و فرعي است كه در راستاي هدف مشخصي و تعيين شده بر اساس مطالعات اوليه مالي و فني پيش مي رود. شايد بتوان گفت كه از ديدگاه كارفرما فاز ديگري نيز به نام فروش واحد هاي پروژه وجود دارد كه پس از اتمام آن، ارتباط سرمايه گذار با پروژه قطع مي گردد.

مراحل پروژه ساختماني

فاز صفر – شامل مطالعات اوليه و تحقيقات و بررسي هاي طرح هاي توجيهي و … مي شود.

فاز يك – شامل توافقات اوليه بين مشاور طراح و كارفرما در خصوص پلن هاي اجرايي و نقشه هاي كلي مي شود.

فاز دو – ورود مهندسين مشاور معماري، تاسيسات و برق به جزئيات نقشه ها منطبق بر قوانين شهرداري و نظام مهندسي است كه اين طراحي ها بر اساس تصميمات فاز يك صورت مي گيرد. در اين فاز جزئيات به تفصيل تهيه مي شود.

فاز سه – در اين مرحله پيمانكار انتخاب شده و فاز اجراي پيمان آغاز مي گردد.  نظارت بر اجرا نيز توسط مهندس مشاور و ناظر صورت مي پذيرد.

فاز چهار – در مرحله ي نهايي علاوه بر مسائل قانوني و پايان كار، پيمانكار نتيجه نهايي را به كارفرما يا ناظر پروژه  تحويل مي گردد و پس از آن بهره بردار جهت استفاده از پروژه وارد مي شود.

وندور ليست

وندور ليست همان ليست فروشندگان مورد تاييد دستگاه نظارت و مهندسين مشاور و كارفرما است. پس از ارزيابي كيفي تامين كنندگان اين ليست تهيه مي شود كه بايد بدانيد قرار گرفتن در اين ليست به معني انعقاد قرارداد نيست ولي بدون آن در عمل خريدي صورت نمي گيرد. يكي از راههاي ورود به وندور ليست ها، استفاده از روش ها و استراتژي هاي ديجيتال ماركتينگ در صنعت ساختمان است.

طرف هاي پروژه ساختماني

كارفرما

كارفرما يا مالك يا سرمايه گذار پروژه كه در اكثر مواقع نقش بسيار تعيين كننده اي در تهيه ي وندور ليست دارد.

مشاور معماري، برق و تاسيسات پروژه

مشاوره پروژه مي تواند توسط اشخاص يا شركت هاي مختلفي انجام گيرد. بنا به نوع تجهيزاتي كه ارائه مي دهيد نياز به تاييد مشاور هر بخش داريد.

پيمانكار پروژه

شركت پيمانكار مي تواند اصلي يا فرعي باشد. مي توان در يك پروژه ساختماني در بخش هاي مختلف ابنيه، برق و تاسيسات پيمانكاران مختلفي را به كار  گرفت.

ناظر پروژه

ناظر به مهندس مشاوري گفته مي شود كه از طرف سازمان نظام مهندسي جهت نظارت بر اجراي اصولي پيمانكار معرفي مي گردد.

در مواقعي ناظر ديگري در  پروژه از طرف مهندس مشاور و طراح اصلي مقيم مي شود تا نظارت بر پيمانكار با دقت بالايي صورت گيرد.

عامل چهارم

عامل چهارم بازوي كمكي كارفرما و در حقيقت مدير پروژه جهت هماهنگي هاي مورد نياز بين مشاور و كارفرما و پيمانكار است.

معماري گوتيك، يكي از سبك‌ها و دوره‌هاي تاريخي معماري است. اين يك سبك مذهبي است كه همواره در خدمت كليسا بوده‌است.

در سال ۱۵۵۰ جورجو وازاري (۱۵۷۴–۱۵۱۱) نخستين بار اصطلاح گوتيك را به شكل واژه‌اي براي تمسخرآميز توصيف كردن هنر و معماري دورهٔ سده‌هاي ميانه پسين به كار برد و آن را به گوت‌ها نسبت داد يعني آن را «هولناك و بي‌فرهنگ» معرفي كرد.

آغاز پيدايش هيچ‌يك از شيوه‌هاي معماري را به دقت شيوهٔ گوتيك، نمي‌توان تعيين كرد. هنر معماري گوتيك در ميان سال‌هاي ۱۱۳۷ و ۱۱۴۴ (ميلادي) در جريان بازسازي كليساي سن-دني فرانسه پا به عرصه وجود گذاشت و تا اواسط قرن شانزدهم ميلادي در اروپا معمول بود. هنر گوتيك در ميان دو دورهٔ هنر رمانسك و رنسانس واقع شده‌است و تا قبل از دورهٔ مدرن، گوتيك به عنوان يك صفت منفي به كار مي‌رفت و فيلاريته از آن به عنوان هنر فلاكت‌زده ياد مي‌كند. سبك معماري جورجيا الهام گرفته از اين سبك، در سال‌هاي ۱۷۲۰ تا ۱۸۴۰ در كشورهاي انگليسي زبان شهرت يافت.

دورهٔ گوتيك در فرهنگ جهان دوران استيلاي مذهب و بالاخص كليسا، بر جوامع بوده‌است. نوع ارتباطات در آن دوران به صورت عمودي تعريف مي‌شد. بدين معنا كه تمام ابعاد و جنبه‌هاي زندگي در جهت خداوند و براي خداوند تعريف مي‌شد. اين الگو در آن دوران خود را به صورت فلش‌هاي رو به بالا (به سمت خداوند) نشان داده‌است. دورهٔ گوتيك با ظهور اومانيسم پايان يافت. البته عده‌اي دورهٔ رنسانس را دشمن گوتيك مي‌دانند.

يكي از ويژگي‌هاي گوتيك، قوس نوك تيز است. اين نوع طاق قبل از اين‌كه در معماري قرون وسطي به كار گرفته شوند، در خاور ميانه، در معماري اسلامي استفاده مي‌شد. در نتيجه به نظر مي‌رسد كه معماري شرق نزديك و خاورميانه براي بناهاي فرانسه مانند كليساي جامع Autun الهام‌بخش بوده‌است. در غير اين صورت طاق به سبك رومي هست.

قوس‌هاي نوك تيز به‌طور گسترده در تزئين گذرگاه طاقدار كور رومي نيز رخ مي‌دهد كه در آن قوس‌هاي نيم‌دايره با يك الگوي تزئيني ساده همديگر را مي‌پوشانند و نوك‌هاي تيز به صورت تصادفي در طراحي پيش مي‌آيند.

دوره هاي معماري گوتيك

معماري در اروپا طي سده‌هاي سيزده و چهارده شكل گرفته و شكل‌گيري آن درطي سه مرحله بوده‌است.

-گوتيك آغازين

معماري گوتيك با دوباره ساختن كليساي سن دني پاريس، در فرانسه اغاز گرديد. در كليساهاي گوتيك آغازين تاق جناغي بسيار به چشم مي خورد.  تاق جناغي با توجه به قوس‌هاي متقاطع يا اريب در  زير طاق گهواره اي خيلي اسان شناخته مي‌شود . اين قوس‌ها نقش ارماتور يا مسلح‌كننده اي را دارند كه به عنوان چهارچوبي براي استخوان عصر گوتيك مورد استفاده قرار گرفته‌اند. معماري گوتيك آغازين دوره متمايز شدن از هنر رومانسك و خودسازي و تكامل شيوه گوتيك است، كه نيمه قرن دوازدهم ميلادي را فرا گرفت و به انگلستان نيز نفوذ داشت.

-گوتيك متعالي

-گوتيك شعاع سان (تابناك)