معماري چين نيز همانند ساير هنرهــــاي آن از گستردگي و تنـوع فراوان برخوردار است، هر چند آثار معماري
آنـــان گاه به علت استفاده از مصالح كم دوام از بين رفتهاند، وليكن آنچـــه از اين آثار باقيمانده، گوياي اين حقيقت
است كه آثار چين در حد معماريهاي مصر و بين النهـــرين و ايران باستان است. بهطور كلي معماري چين شامل
معابد (كنفوسيوسي، لائوتسه، بودايي) پاگودا، قصر، ديوار بزرگ چين، خانه و ديرها، آرامگاهها و معابد صخرهاي
(غارها) است.
معماري چين يگانه سيستم معماري در جهان است كه تركيب بندي چوبي عمد ه ان ميباشد كه تجلي بخش
عميق اصول اخلاقي چينيها و ديدگاههاي زيبائي، ارزش و طبيعت است.
خصوصيات معماري چين
خصوصيات عمده هنر معماري چين كه بر اساس سنن عميق فرهنگي مبتني است به قرار ذيل است:
- به علت برجسته ساختن ايده تقدم قدرت امپراتوري بر هر چيز و نظريه طبقاتي موفقيتهاي حاصله دربرنامهريزي قصرها و شهرها بيشتربودهاست.
2.به زيبايي مجتمع توجه خاصي شده لذادر تركيب بندي عمده معماريها شكل برقراري خانهها وحياطها به شكلي است كه دو طرف همانند اهرم متقابل عمل كنند.
3.به طبيعت به هماهنگي عالي معماري با طبيعت عطف توجه خاصي شدهاست. در تاريخ چين در زمينه
خصوصيات هنري و سبك و شيوههاي سازندگي و طراحي معماري به تبادلات با خارج اهميت زيادي داده شده
و اين مسئله بر معماري ژاپن، كره، ويتنام و مغولستان تأثيرات زيادي داشتهاست.
معابد چيني
در معماري هر كشوري پرستشگاههــا از اهميت و جايگاه خاصي برخوردارند. مجموعه معابد به جاي مانده در كشور
چين با توجه به تعدد و تنوع اديان مورد قبول در آن بسيــار متنوع ميباشند. كه اين معابد عبارتند از:
- معابد بودايي: به اين معابد راههــاي طبيعي بسيار زيادي منتهي ميشود، كه معمولاً بر سرازيرهاي پيچ در پيچ
كشيده شده و با دروازههاي آراستهاي به نام “ پاي لوش “ مشخص گرديدهاست. بـراي رهانيدن شيطان در
برخي مدخلهـا، پيكرههاي كراهت انگيزي گذاشته شدهاست. رواج آئين بودايي ظاهراً تغيير مهمي در طــرح
معابد چيني به وجود نياورد، چون معابد تائويي و بودايي را از روي يك نقشـه ميساختند كه در واقع همـــــان
نقشه خانه چينيان بود و آن را براي مقـــاصد مذهبي آماده ميكردند. ترتيب حياط سازي، با تالارهاي مجـاور، شبيه خانههاي مسكوني بود. تالارهاي واقع در حياطهاي جلو اختصــاص به پرستش خدايان يا بودا داشت، در صـــورتي كه نقاط مسكوني در پشت معبد محل اقامت راهبان بود. عمده مصالح معابد بودايي چـوب و سنگ است. سقف شيـــرواني است و از پوشش سفـــالي يا چوبي ساخته شدهاست. در بيشتر معـــابد روي سقف بنايي به شكل كشتي قرار دارد كه از نظــر هنر بودايي سمبليك است و به طـــــور كلي سقف اين بناها داراي تزئينات پر كــاري است. در معبد رنگ مسلط بر مجموعه بنا رنگ قرمز است. - معابد كنفوسيوسي: دلاويزترين معـــــابد چيني آنهايي است كه در پكن به دين ملي و رسمـــي آن كشور اختصاص داده شدهاست. معبد كنفوسيوس داراي طاقهـــاي باشكوهي است كه با ظرافت بسيار كنــده كاري شده، ولي خود معبد بيشتر نمودار حالت فلسفي دارد تا هنــــري. بهطور كلي ستونهـاي معابد، چوبي و سنگي است و غالباً به صـــورت ستون پيكرهاي از اژدها و سيمرغ كه در روبروي مدخل معبد قرار داده شدهاست.
ديوار چين
مهمترين آثار چينيها ديوار چين است كه تا به امروز پا برجاست. اين ديوار از شمال شرق چين به سمت شمال غرب امتـــداد دارد كه طول آن ۶۴۰۰ كيلومتر و ارتفاع ديــوار ۷ الي ۵/۷ متر است، عرض ديوار هم حدوداً ۵/۷ متر است، به فاصلــه هر چند متر برجهاي ديده باني در ديوار بزرگ تعبيه گرديدهاست. ديوار داراي چهار دروازه بزرگ است، مصالح اين ديوار از آجر و سنگ است، سازنده اين ديوار “ شي هوانگ دي ” خاقــان “ بنيانگذار سلسله چين ” بود. اين ديوار جهت حفاظت چين از هجـــوم اقوام بيابانگرد زرد پوست به نام “ هونها ” بودهاست. اين ديوار از قرن ۴ ق. م به صورت ديوارهاي بريده از چينه و گل وجود داشتهاست ولي در زمان امپراطوري شي هوانگ دي، اين ديوارهاي مجــزا به يكديگر متصل شد و از مصالح سنگ و آجر در ان استفاده كرد.
سبكهاي معماري چيني (شمالي و جنوبي)
در ساختمانهاي مذهبي اعم از پاگوداهـــا و معبدها ميتوان دو سبك مشخص معمـــاري چيني را مشاهده كرد.
اين دو سبك معمولاً شمالي و جنوبي خوانده ميشود.
تفاوت عمده ميان اين دو سبك عبارتنـــد از: انحناي شيب سقف و مقدار تزئينـات لبه بامها و پيش آمدگي آنهاست. در سبك جنوبي، سقفها به اندازهاي انحنـا پيدا كردهاند كه گوشههاي آنها، مثل شاخ گاو به طرف بالا متمايل ميشود.
سبك شمالي را غالباً سبك قصـــري مينامند، زيرا كه بهتــرين نمونههاي اين نوع معماري را در عمارات با شكوه شهر ممنوع و آرامگاههاي خاقانهاي سلسلههاي منگ و منچو ميتــوان ديد. در سبك قصــري، انحناي بام نرم است و به شيب و سقف چادر شبيه شدهاست، تزئينات نيز كمتر و محدودتر است. مجسمه فقط در گوشههاي بامها ديده ميشود.
ساختمانهاي انـــدكي از روزگاران گذشته بر جاي ماندهاند يا سبك معماري چين در سدههاي گذشته دستخـــوش تحولات چشمگير نشدهاست، ساختمان در چين امروز دقيقــــا به نمونه اوليه خويش در هزار سال پيش شباهت دارد.
- شنبه ۱۳ مهر ۹۸ ۱۱:۱۳ ۱۲۶ بازديد
- ۰ نظر