در اين متن به پروژه ساختماني هند مي پردازيم....
شبه قاره ي هند داراي سه منطقه جغرافيايي خاص است:
1. شمال شرقي: محل كوه‌هاي هيماليا و ماواي سنتي خدايان بودند.
2. شمال غربي: منطقه ي حاصلخيز
3. جنوب رشته كوه‌هاي هيماليا كه دره‌هاي رودهاي سند و گنگ در آنها قرار دارند.
نخستين فرهنگ بزرگ هند در ۳۰۰۰(ق. م) در علياي دره ي سند متمركز شده بود.
موهنجودارو و هاراپا در پاكستان امروزي از مناطق اصلي گسترش اين فرهنگ مي‌باشند.
هنر هند تا ورود اقوام آريايي به آن سرزمين به صورت ممتد ادامه داشت و در زمينه‌هاي گوناگون،
پيشرفت قابل توجهي نموده بودند هجوم‌هاي آرياييان را كه در حدود ۱۸۰۰ سال (ق. م) آغاز شد،
مي‌توان علت بروز گسست در هنر هندي دانست.
معماري معابد هندو
آئين هندو در قرن اول و دوم قبل از ميلاد به اوج قدرت رسيد.
چايتيا
تالار عبادت (چايتيا) در هند
هر حيطه و مكان مقدسي را كه با عبادت در ارتباط باشد چايتيا مي‌خوانند كه معمولاً در اين مكان استوپا نيز وجود
دارد و در حقيقت استوپا نوعي از چايتيا مي‌باشد. تالار چايتيا نعلي شكل است كه در فاصله نه چندان زيادي از
ديواره آن ستون هايي قرار دارد. رديف ستونها با ديوار تالار موازي است. در گودي انتهاي تالار استوپايي واقع
شده‌است. طاق تالار بر فراز استوپا منحني است و با شكل منحني بدنه استوپا هماهنگ است. حيرت انگيز‌ترين
وجه پروژه ساختماني تالار چايتيا حفر شدن آن در دل سنگ‌هاي سخت و ديواره كوهها است.
معبد ويشنو
در اوايل سده شش ميلادي در شمال هند بنا گرديد. اين نيايشگاه سنگي محل اقامتگاه خدا محسوب مي‌شود و
ملزم به رعايت ساخت اتاقكي براي تمثال يا نماد مورد پرستش است اين اتاقك ديوارهاي جسيم و سقف سنگي
دارد تا بتواند خدا را در خود نگاه دارد. معابد هندو علاوه بر محل اقامت خدا و نيايشگاه بودن، نماد انسان ازلي
(پوروسا) هم محسوب مي‌شوند. نقشه آن براساس ماندالا يا نمودار جادوئي كيهاني است و در كل بايد اين معابد
را به عنوان يك اثر مجسمه يا پيكره تراشي تجسم كرد نه يك اثر معماري.
معماري معابد جين
آيين جين از مهمترين آئين هاي هندي است كه به معماري علاقه خاص نشان داد و پيروان آن در سده ۱۱ و ۱۲
ميلادي زيباترين معابد هند را بنا كردند.
نقش پروژه ساختماني معابد ابتدا نقشه معابد غاري بودايي بود سپس نقش معابد ويشنو و شيوا را بر فراز تپه‌اي برافراشتند گرچه از
درون بسيار پيچيده بود ولي نمايي ساده داشت، تقواي جين‌ها باعث شد پيكره نامداران جين را در اين معابد قرار
دهند.
معبد جين در ايهلي
تقريباً به سبك يوناني است، با شكل مربع و ستون هايي در بيرون يك رواق با يك اتاق مركزي در داخل. در معابد
جين‌ها و معابد هم عصرشان انتقال از شكلهاي مدور نيايشگاههاي بودايي به سبك برج دار هند قرون وسطي و
رسيدن از شبستان محصور با ستونها به سالني كه در پشت آن زاويه‌اي است كه رويش برجي حجاري شده كه به
صورت طبقه طبقه است و بيشتر معابد هندو در شمال به همين سبك بنا گرديدند.
پيكر تراشي
هنر پيكره‌تراشي پادشاهي گندهارا از هنرهاي منحصربه‌فرد دورهٔ باستان محسوب مي‌شود كه امروزه تعدادي از
تمثال‌هاي به‌يادگار مانده از آن در موزه‌هاي بعضي كشورها حفاظت شده و نيز پيكره‌هاي عظيمي كه در دامنهٔ
كوهها هنوز هم قابل رويت مي‌باشند. در اين دوره بود كه تمثال‌ها و پيكره‌هاي منحصربه‌فردي از بودا، زندگي و
تعاليم او ساخته شد و هنر پيكره‌تراشي گندهارا به سرزمين‌هاي ديگر نيز نفوذ كرد. هرچند كه خود اين هنر در
گندهارا، تحت نفوذ سبك‌هاي پيكره‌تراشي سرزمين‌هايي چون ايران، هند و به‌خصوص يونان بود، اما توانست سبك
خاصي از هنر را در پيكره‌تراشي پديد آورد كه به «هنر گندهارا» شهرت يافت. و پروژه ساختماني هاي مختلف درست كنند.
نقاشي
هنر نقاشي هند احتمالاً اعتبار و عظمتي همپاي هنر پيكره تراشي داشته ولي متأسفانه آثار نقاشي چنداني در
اين سرزمين باقي نمانده‌است. نخستين نمونه‌هاي آثار نقاشان هندي، تكه‌هايي هستند متعلق به حدود سده
نخست پيش از ميلاد، كه از غار آجانتا بدست امده‌اند. نقاشيهاي آجانتا چيزي بيش از تجلي اعتقاد و سرسپردگي
به آئين بودا هستند و هرچند تصاوير از متون بودايي، اما بازتاب يك هنر پيشرفته و درباري‌اند.و پروژه ساختماني هاي مختلف درست كنند.
- یکشنبه ۱۴ مهر ۹۸ ۱۱:۱۸ ۷۹ بازديد
- ۰ نظر