تفاوت ميان معماري مدرن و معماري معاصر در چيست؟
اين تفاوت از كجا نشئت ميگيرد و چه عناصري اين دو سبك را از هم متمايز ميكند؟
در معناي تحتالفظي «معاصر» به معني معماري است كه در زمان اكنون توليد ميشود،
معماري لحظه اكنون. معماري «مدرن» از گذشته فاصله ميگيرد و سعي ميكند از قواعد آن پيروي نكند- به ويژه سبكهاي سنتي پيش از انقلاب صنعتي.
بنابراين در اين معنا «معاصر» به يك روش زيباييشناسانه خاص محدود نميشود.
و «مدرن» بيانگر معماري اوايل و اواسط قرن بيستم است كه به ايدهآلها و ايدههاي دوران ماشين
تحقق ميبخشد: عدم حضور تزئينات، سازههايي ساخته شده از جنس استيل و بتن،
استفاده وسيع از شيشه، سفيدكاري (معمولا گچ و سيمان روي آجر» يا انواع ديگر از بيان مينيمال در نماي خارجي ساختمان، و پلانها و نقشههاي باز.
اگرچه نكاتي كه بيان شد تا حدودي تفاوت ميان معماري معاصر و معماري مدرن را مشخص ميكند،
اما همچنين كاربرد روشني از اصطلاح «معاصر» وجود دارد كه به تغيير و گرايش خاصي در طراحي امروز اشاره ميكند
كه سازههايي با سبكهاي نئو پست مدرن، نئو كلاسيك، و يا هر نوع ساختمان نئو سنتي در اين تعريف نميگنجد.
كاربرد اين اصطلاح بسيار محدودتر از معناي تحتالفظي آن است، اما همچنان در اكنون و زمان حال ريشه دارد؛
معماري معاصر زاده زمان خويش است، بنابراين نوآوري و نگاه به جلو در آن حضور پررنگي دارد.
در اين معنا معماري معاصر در معماري مدرن ريشه دارد، حتي اگر از نظر سبكي هيچ ربطي به آن نداشته باشد.
عكسهايي كه در اين مطلب مي بينيد، بيانكننده تفاوت ميان معماري مدرن و معماري معاصر هستند.
چيدانه اميدوار است پاسخها به اين سوال تشابهها و تفاوتهاي ميان اين دو سبك را به خوبي روشن كند
و علاوه بر آن به تقويت و گسترش اين دو نوع سبك از معماري كمك كند.
مدرن. در مورد اين عكس، سوال كمي دشوار و چالشبرانگيز است،
زيرا شما به خانهاي در اين عكس نگاه ميكنيد كه در سال 1939 ساخته شده است
و داراي شيشههاي بزرگ در يك حجم نيمه مدور، يك طبقه فوقاني پيشآمده، پنجرههاي كناري، و يك نماي خارجي سفيدكاري شده است.
اين اقامتگاه در شهر آستين ايالت تگزاس واقع شده است و منبع الهامي بوده است
براي يك ساختمان چهار واحدي در نزديكي همين اقامتگاه كه توسط هوگ جفرسون رندولف طراحي و اجرا شده است.
مدرن. اين سازه همان ساختمان چهار واحدي است كه در مورد قبلي به آن اشاره كرديم.
همانطور كه مشاهده ميكنيد اين سازه داراي همان عناصر مدرني است
كه اقامتگاه مورد قبلي داراي آنها بود: سطوح سفيدكاري شده در سراسر بنا ديده ميشوند،
پنجرههاي كناري كاملا مشخص هستند، و سطوح پيشآمده و تغيير در ارتفاع سطوح به روشني ديده ميشوند.
جنبه ديگري از سبك مدرن كه هر دوي اين ساختمانها در آن مشترك هستند يك نوع توازن عمدي است
كه با توازن دو وجهي كه در سازههاي قبل از قرن بيستم وجود داشت كاملا متفاوت است.
معاصر. اين اقامتگاه ماش (MuSH) نام دارد و تفاوت كاملا روشن و مشخصي با پروژههاي قبلي دارد.
به جاي سطوح سفيد، ديواري مستحكم اين بنا پوشيده از سطوح خاكستري رنگ هستند
كه در نماي ساختمان به صورت تصادفي جلو و عقب كار شدهاند و از هم فاصله دارند.
يك حجم پيشآمده نيز در اين سازه وجود دارد اما ارتباط آن با حجم اصلي بنا پيچيدهتر است (كه مانند نمونه اول امتدادي از حجم اصلي نيست)،
و قسمت پشت حجم پيشآمده نيز داراي طراحي كاملا خاصي است.
شايد اين سازه مانند بسياري از بناهاي مدرن حالت جعبه مانند با پشت بامي مسطح داشته باشد،
اما ويژگيهاي خاص و منحصربهفرد آن را معاصر ميسازد و از اين طريق با معماري مدرن متمايز ميشود.
اقامتگاه ماش (البته نام و سطوح جلو و عقب آمده آن را كاملا معاصر ميسازند) از دو سازه مكعبمانند
ساخته شده است: يك خانه سه طبقه (عكس قبلي) و يك حجم دو طبقه با يك پاركينگ در حاشيه خيابان؛
بين اين دو مكعب يك حياط وجود دارد. حجم كوچكتر داراي پوسته مشابهاي است
و با به كارگيري شيشه برخي از سطوح بنا داراي جنس متفاوتي هستند.
ساختار اين اقامتگاه فرم آزادانهتري نسبت به ساختمانهاي مدرن دارد.
مدرن. اين پروژه دوتايي توسط شركت معماري آميتزي (Amitzi Architects) طراحي و ساخته شده است
و در آن به روشني از اصول اصلي معماري مدرن استفاده شده است كه به اين نوع معماري سبك بينالمللي ميگويند
كه پس از نمايشگاه موما (MoMA exhibition) در سال 1932 كه توسط فيليپ جانسون (Philip Johnson)
و هنري- راسل هيچكاك (Henry-Russell Hitchcock) طراحي و برگزار شده بود به جهان معرفي شد.
نام اين نمايشگاه نيز سبك بينالمللي بود. اين نمايشگاه ايدههاي موجود در معماري مدرنيستي را بيش از پيش مشخص كرد
و تعاريف مشخصي از عناصر موجود در حجمها، ديوارها، و پنجرههاي سازههاي مدرن ارائه كرد تا از اين طريق
ساختمانهاي مدرن با وضوح بيشتري در يك رده واحد قرار بگيرند. خانهاي كه در عكس بالا مشاهده ميكنيد
خانه ال (House L) نام دارد كه آنقدر از عناصر اساسي معماري مدرن درست در آن استفاده شده است كه به نظر ميرسد 70 سال پيش ساخته شده است.
مدرن. خانه كي (House K) كه توسط شركت معماري آميتزي ساخته شده است داراي حجمهاي سادهتري نسبت به خانه ال است،
اما ديوارهاي مستحكم با سطوح سفيدكاري شده اين دو بنا مانند هم هستند.
البته در اين سازه چارچوب پنجرهها داراي ويژگي خاصي هستند: صفحههاي حفرهداري كه روي پنجرهها قرار گرفتهاند
از ورود مستقيم نور خورشيد به داخل ساختمان جلوگيري ميكنند. اگرچه ممكن است
بعضيها معتقد باشند كه در معماري مدرن خيلي به اقليم و شرايط آب و هوايي توجه نميشود
و اين موضوع درست به نظر برسد (مانند سازههاي ساخته شده توسط ميس ون در روهه)،
اما در ساخت بسياري از بناهاي مدرن اوايل قرن بيستم از عناصري استفاده ميشد
كه در آنها به نور خورشيد، باد، و غيره توجه ميشد.
در طراحي و ساخت اين خانه ساده نيز به شرايط آب و هوايي توجه شده است.
معاصر. مانند نمونه قبلي، اقامتگاه اسكايلاين (Skyline Residence) كه در لوسآنجلس واقع شده است
از عناصر معماري استفاده ميكند كه باعث ميشوند نور خورشيد به طور مستقيم وارد بنا نشود.
اين بنا توسط شركت معماري بلزبرگ (Belzberg Architects) طراحي و ساخته شده است
و در آن از قطعات چوبي افقي بهگونهاي استفاده شده است
كه اين بنا را در زمره ساختمانهاي معاصر قرار ميدهد: اين قطعههاي چوب زاويهدار هستند و با هم همپوشاني دارند
و از اين طريق ظاهري خاص و متفاوت براي اين ساختمان ايجاد كردهاند.
فرم اين خانه نيز بسيار جالب توجه است ...
... و نماي جلويي اين ساختمان كاملا مشخص ميكند كه در آن چه ميگذرد: طبقه دوم كمي پيشآمده است
و نه تنها فضاي زير آن تبديل به پاركينگ شده است، بلكه سطحي براي تماشاي فيلم در آن ايجاد شده است،
فيلمي مثل LA. از اين رو اين سازه ماهيت كاملا دوگانهاي دارد: هم محل زندگي است و هم يك سينما.
اين ويژگي باعث ميشود اين ساختمان را در دسته معاصر قرار بدهيم تا دسته مدرن،
چراكه در طراحي آن وجوه مختلف زندگي (زندگي- كار-تفريح، و غيره) در نظر گرفته شده است و به هر كدام از آنها جداگانه توجه ويژهاي شده است.
مدرن. اين ساختمان كوتاه و دراز در بخش شمالي نيويورك واقع شده است و از تركيبي از سنگ و شيشه ساخته شده است
كه وقتي از دور به آن گاه ميكنيم سطوح كاملا ساده با دو جنس مختلف را ميبينيم.
بام اين بنا كمي پيشآمده است و ستونهايي مدور و باريك در زير اين قسمت پيشآمده قرار داده شده است.
از آنجايي تمام قسمت زير بام پيشآمده از شيشه ساخته شده است،
اين سطح پيشآمده باعث ميشود تا در تابستان نور خورشيد به طور مستقيم وارد ساختمان نشود.
هر عنصر، پشت بام، ديوارها، ستونها، در كنار عنصر ديگر قرار گرفته است
تا در نهايت سازهاي افقي به وجود بيايد كه بسيار شبيه خانههايي است كه توسط ميس ون در روهه ساخته شده است.
مدرن. ساختمان ديگري را كه باز هم شبيه كارهاي ميس ون در روهه است در عكس بالا مشاهده ميكنيد.
اين ساختمان در جزيره لانگ (Long Island) واقع شده و توسط شركت معماري استل (Stelle Architects) طراحي و ساخته شده است.
ستونهاي مستحكم و با يك حجم دراز در زير باكس شيشهاي قرار گرفتهاند تا اين بخش شيشهاي به خوبي در فضا بدرخشد.
فضاي داخلي اين ساختمان كاملا از پشت شيشهها مشخص است و ميتوان به راحتي به نقشه باز آن پي برد.
اين خانه يك بناي مدرن است و به جزء مكان آن كه بر روي يك تپه شني قرار گرفته است
ديگر اجزاي آن كاملا بر اساس قواعد معماري مدرن ساخته شدهاند.
معاصر. بناي تمام شيشهاي به خودي خود يك ساختمان را مدرن نميكند.
همانطور كه در عكس بالا مشاهده ميكنيد اين ساختمان داراي ديوارهاي شيشهاي با چارچوبهايي قرمز رنگ است
كه وجه كناري آن از كليت سازه پيروي نميكند و كاملا از حجم اصلي جدا شده است.
نكتهاي كه اين ساختمان را معاصر ميكند استفاده از چارچوبهاي سيماني قرمز رنگ است كه كاملا با عناصر معماري مدرن در تضاد است.
معاصر. ساختماني كه در عكس بالا مشاهده ميكنيد يكي از گرايشهاي اصلي
در معماري معاصر را نشان ميدهد: پايداري. اين نمونه افراطي، خانهاي كاملا منحصربهفرد است كه خانه اسكرپ (Scrap House) نام دارد
و توسط شركت معماري پابليك (Public Architecture) طراحي و ساخته شده است.
اين ساختمان به طور كامل از مواد و مصالح مازاد و اضافي ساخته شده است: قطعههاي افقي ريل قطار، علائم شهري، درهاي شيشهاي،
و حتي دفترچه تلفن. همانطور كه شركت طراحي دخلي در اين پروژه ميگويد «از برخي از مواد و مصالح به شيوهاي كاملا جديد استفاده شد
و ديگر اشياي مازاد كاركرد قبلي خود را نداشتند»،
و اين نكته همان چيزي است كه باعث ميشود يك سازه در حد اعلي خود تبديل به يك بناي معاصر شود.
فرم اين ساختمان پيش از بنا شدن اصلا مشخص نبوده است و با روند تدريجي پروژه قسمتهاي مختلف آن مشخص شدند.
- یکشنبه ۱۷ آذر ۹۸ ۱۰:۴۶ ۸۷ بازديد
- ۰ نظر